Briesje

In de reisgids stond iets over de grote angst van Macedoniërs voor tocht als brenger van alle mogelijke ziekten, maar tot nu toe leek mij dit een wat overtrokken observatie. Nu het echt warm begint te worden, blijkt deze angst echter bijzonder levend. In de snikhete bus blijven alle schuifraampjes potdicht, maar dit dacht ik nog te kunnen verklaren doordat bussen hier doorgaans niet in optimale staat verkeren. Totdat ik vandaag in een heuse strijd verwikkeld raakte met mijn taxichauffeur naar Skopje. Aangezien de busprijzen gestegen zijn, is het nu even duur om een illegale taxi naar de hoofdstad te nemen en die luxe laat ik mij niet ontzeggen natuurlijk. In Skopje houden ze van grote kruispunten en stoplichten, dus stond de auto vaak stil, in de brandende zon. Dat werd mij toch echt te heet, dus deed ik het elektrisch bedienbare raam open. Zodra de taxi weer reed, gebruikte de chauffeur echter zijn knopjes om het raam weer potdicht te doen. Voor het zoveelste stoplicht was ik volledig vastgezogen aan mijn stoel van het zweten en deed ik wederom het raam open. En jawel, zodra we ook maar iets bewogen deed mijn grote vriend het raam snel dicht. Dit tafereel herhaalde zich tot vijf keer toe.

Toen ik op de terugweg een chauffeur had die zijn eigen raam wijd open had staan, kon ik mijn geluk dan ook niet op. Totdat de mevrouw naast mij hem gedecideerd vroeg of hij wel onmiddellijk dat raam dicht wilde doen zeg, ze zou nog eens kou vatten.