De brievenbus van IPK ziet er niet direct uit alsof hij vaak gevuld, laat staan geleegd wordt, maar het zou zomaar kunnen dat schijn bedriegt. Daarom bij deze mijn postadres!
Maaike van Adrichem
Inter-Ethnic Project Kumanovo
Done Bozinov 11/8
1300 Kumanovo
MACEDONIA
woensdag 27 februari 2008
maandag 25 februari 2008
Entertainment
Mijn uitzicht over Kumanovo en de omliggende heuvels is zeker niet verkeerd te noemen, maar het echte vermaak is te vinden als ik vanaf m'n balkon het straatleven onder me door zie trekken.
Je moet ze toch pakken... die rustmomentjes.
Een bruiloftsstoet, compleet met vrolijke livemuziek, laveert tussen de auto's door.Zdravo!
Na drie dagen incubatietijd is het de hoogste tijd om mijn eerste indrukken op het web te gooien. Getypt vanaf mijn bureautje met een verse kop zelfgebrouwde Turkse koffie bij de hand op een computer die deze site eigenlijk helemaal niet aankan, voel ik me al helemaal op mijn plek.
Kumanovo is een gemoedelijk en klein stadje. Of misschien lijkt het voor mij zo klein omdat ik vlak naast het centrale plein woon, schuin tegenover IPK, mijn werkplek voor de komende drie maanden. In het appartement van de moeder van de directrice waan ik mij, omringd door schitterend geborduurde bijbeltaferelen en gedroogde bloemstukken, al een beetje een Macedonische. En op straat blijkt dat helemaal geen slecht gevoel. Met een enorme zonnebril op, klikkende hakken en hippe boblijn ga ik naadloos op in de groepjes kek geklede en geknipte dames. Er zijn nog maar een paar gebieden waar ik toch nog wat inburgering kan gebruiken:
- Het briefgeld. Ik raak elke keer compleet in paniek als ik moet betalen omdat alle briefjes hier op elkaar lijken, terwijl ze in waarde toch echt variëren van tien tot duizend denar. Toen ik mijn espresso op het terras met het equivalent van zo’n vijf cent wilde betalen werd ik dan ook genadeloos als onnozele buitenlander ontmaskerd.
- De winkelnamen. Omdat alles in het Cyrillisch staat geschreven, moet ik overal nét wat langer kijken wat ze nou verkopen. Om vervolgens met een enorme Ahaa!!-uitroep mezelf tegen m’n hoofd te slaan dat ik dat niet eerder zag. Het zijn vaak namelijk gewoon Engelse woorden die op een wat bijzondere manier geschreven worden. Zo duurde het toch even voordat ik snapte waar Dragstor (drugstore, de supermarkt) en Pripajd (pre-paid) voor staan…
- De taal. Omdat ik mijn flat tijdelijk huur, staan er constant mensen voor de deur die op zoek zijn naar de oorspronkelijke bewoonster. Die kijken mij vervolgens zeer wantrouwend aan als ik probeer uit te leggen dat ik het appartement gewoon legaal huur en dat 'Godsi' een paar huizen verderop zit. Nu kom ik helaas niet verder dan: 'Godsi, NE'.
Nog wat algemene observaties:
- Er zijn meer apotheken dan supermarkten.
- Er zijn ENORM veel supermarkten, varierend in formaat van een schap instant sauzen en een mandje groenten tot het formaat Albert Heijn-om-de-hoek.
- Zelfs in de meest minuscule supermarkt heb je de keuze uit tenminste vijftien verschillende soorten ketchup.
- Ik weet niet hoe ze zich hier normaalgesproken wassen… Mijn badkamer heeft een badkuip zonder stop en een douche die je niet op kan hangen.
Hopelijk binnenkort een bericht met ook beeldmateriaal, waaronder het briljante uitzicht vanuit mijn appartement op de achtste verdieping. Mijn mobiele telefoonnummer hier is trouwens: (+389) (0)71-707653.
Priatno!
Kumanovo is een gemoedelijk en klein stadje. Of misschien lijkt het voor mij zo klein omdat ik vlak naast het centrale plein woon, schuin tegenover IPK, mijn werkplek voor de komende drie maanden. In het appartement van de moeder van de directrice waan ik mij, omringd door schitterend geborduurde bijbeltaferelen en gedroogde bloemstukken, al een beetje een Macedonische. En op straat blijkt dat helemaal geen slecht gevoel. Met een enorme zonnebril op, klikkende hakken en hippe boblijn ga ik naadloos op in de groepjes kek geklede en geknipte dames. Er zijn nog maar een paar gebieden waar ik toch nog wat inburgering kan gebruiken:
- Het briefgeld. Ik raak elke keer compleet in paniek als ik moet betalen omdat alle briefjes hier op elkaar lijken, terwijl ze in waarde toch echt variëren van tien tot duizend denar. Toen ik mijn espresso op het terras met het equivalent van zo’n vijf cent wilde betalen werd ik dan ook genadeloos als onnozele buitenlander ontmaskerd.
- De winkelnamen. Omdat alles in het Cyrillisch staat geschreven, moet ik overal nét wat langer kijken wat ze nou verkopen. Om vervolgens met een enorme Ahaa!!-uitroep mezelf tegen m’n hoofd te slaan dat ik dat niet eerder zag. Het zijn vaak namelijk gewoon Engelse woorden die op een wat bijzondere manier geschreven worden. Zo duurde het toch even voordat ik snapte waar Dragstor (drugstore, de supermarkt) en Pripajd (pre-paid) voor staan…
- De taal. Omdat ik mijn flat tijdelijk huur, staan er constant mensen voor de deur die op zoek zijn naar de oorspronkelijke bewoonster. Die kijken mij vervolgens zeer wantrouwend aan als ik probeer uit te leggen dat ik het appartement gewoon legaal huur en dat 'Godsi' een paar huizen verderop zit. Nu kom ik helaas niet verder dan: 'Godsi, NE'.
Nog wat algemene observaties:
- Er zijn meer apotheken dan supermarkten.
- Er zijn ENORM veel supermarkten, varierend in formaat van een schap instant sauzen en een mandje groenten tot het formaat Albert Heijn-om-de-hoek.
- Zelfs in de meest minuscule supermarkt heb je de keuze uit tenminste vijftien verschillende soorten ketchup.
- Ik weet niet hoe ze zich hier normaalgesproken wassen… Mijn badkamer heeft een badkuip zonder stop en een douche die je niet op kan hangen.
Hopelijk binnenkort een bericht met ook beeldmateriaal, waaronder het briljante uitzicht vanuit mijn appartement op de achtste verdieping. Mijn mobiele telefoonnummer hier is trouwens: (+389) (0)71-707653.
Priatno!
Abonneren op:
Posts (Atom)
