Nationaal vertoon

Toen ik donderdagochtend door de stad reed, vielen er twee dingen nogal op. Ten eerste stonden er in de straten iedere paar meter zwaarbewapende militairen, en dan niet de gewone militaire of diplomatieke politie die je hier sowieso overal ziet. Nee, het soort met een grote zonnebril op, zendertje in het oor en geweer ook echt in de aanslag in plaats van als leuke accesoire om mee te spelen. Op ieder kruispunt en rotonde stond bovendien een tank, met standaard weer een paar vervaarlijk uitziende militairen achter de mitrailleur geposteerd.

Ten tweede was de Jordaanse vlag meer aanwezig dan ik ooit heb gezien; mensen liepen rond met een vlag om hun schouders, auto’s waren versierd met ontelbare vlaggetjes en er reden zelfs auto’s rond met mensen uit de ramen hangend die vol enthousiasme de koning toezongen.

Even dacht ik dat de revolutie was uitgebroken, Jordanië toch weer door één van de buurlanden was aangevallen of… Opeens begon het me te dagen. Dit weekend wordt in Jordanië het World Economic Form georganiseerd, waar veel zeer belangrijke mensen naar toe komen, inclusief onze eigen Maria van der Hoeven. In dit soort situaties laat Jordanië graag zien hoe veilig het hier is, tegenstrijdig genoeg door een enorme hoeveelheid militairen de straat op te sturen.

Het enthousiaste nationalisme van de rest van de Jordaniërs had dan weer een andere oorzaak; de voetbalwedstrijd donderdagavond: hét nationale team Faisaly speelde in de finale van de Arabische Liga tegen Algerije!

In mijn vers aangschafte Faisaly shirtje begaf ik mij naar de kroeg om mee te juichen voor de overwinning. Maar helaas, al het geklap, gezang en gedans mocht niet baten. In de tweede helft waren de spelers zo zenuwachtig omdat de koning en koningin in het publiek zaten (overigens de reden dat mij kaartjes voor de vip-tribune door de neus geboord werden) dat ze iedere kans voor open doel wisten te verprutsen en met een volstrekt onnodige 1-0 verloren.

Dan is onweer toch wat mooier dan zand...

Aanpassingsproblemen

Hoewel ik de 40-dagengrens gepasseerd ben en mezelf dus halve Jordanier mag noemen (ik ben maar een vrouw tenslotte), blijf ik toch wat onuitwisbare Nederlandse trekjes houden. Dat praten over het weer krijg ik er maar niet uit...

We hebben hier qua weer nu het een en ander te verduren gehad; eindeloze stortbuien resulterend in rivieren voor m'n huis, zinderende hitte toen ik net vier dagen in een tent op de Rebuild Iraq Expo zat, sneeuwbuien in maart, enz...

Na een gezellig en nogal eclectisch avondje uit (beschaafd begonnen met een Arabische zanger, daarna daalde het niveau wat met eerst hele foute hiphop en toen zomaar de Hermes Houseband om spectaculair te eindigen met een Duitstalige versie van Stille Nacht, Heilige Nacht in de taxi naar huis) was ik eindelijk eens helemaal tevreden met het weer. Lekker briesje, heldere lucht, dus ramen open en uitslapen!

Tot ik 's ochtends wakker werd met een erg raar gevoel in m'n mond. En in m'n neus en m'n oren. Op mijn tegels liet ik voetafdrukken achter in een dikke laag stof. Zondag op m'n werk werd ik hartelijk uitgelachen omdat ik mijn ramen open had gelaten. Iedere weldenke Jordanier zag de zandstorm al dagen aankomen.

Deze foto is genomen om 11 uur 's ochtends... Als het goed is herinneren jullie je nog het uitzicht dat ik normaal hoor te hebben.

Lang leve de majesteit

Koninginnedag in het buitenland roept natuurlijk om een ambassadefeestje. Door het Holland Festival had ik al kunnen genieten van bitterballen en tompoucen in de lounge van het Hyatt (m'n tijdelijke hangout tijdens het festival, je moet wel op stand blijven natuurlijk). Maar onder het wakend oog van de koningin smaakten de bitterballen, haring en appelflappen toch nét ietsje beter.
Hier in Jordanië kom je de foto van de koning werkelijk overal tegen. In winkels, op auto's, in de shoarmatent, bij de kapper. Als het vrolijke Abdallah-nummer in de kroeg wordt gedraaid (heel handig dat zijn naam rijmt op Jalla en Allah) springt iedereen op om uitgebreid op de tafels te dansen. Ja, zo'n koningshuis zorgt voor een hoop vrolijkheid in een land. Toch heeft de wat bescheidener aanwezigheid van Beatrix in Nederland ook z'n voordelen. Grove grappen over de koning à la Hans Teeuwen of BNN zouden je hier een gevangenisstraf opleveren die kan oplopen tot levenslang. Al hebben wij geen vrolijke dansjes voor de koningin (tsja, wat rijmt er dan ook op Beatrix), gelukkig mogen wij wel gewoon om haar lachen.

Jordanië is mooi!

Met de trits aan bezoekers de afgelopen maand, heb ik pas echt ontdekt hoe veelzijdig Jordanië is. Bij deze een onbeschaamd toerisme-promotie stukje om iedereen naar dit schitterende land te lokken, waar je het ene moment midden in de woestijn zit en een uur later in een groene vallei, en waar je van de indrukwekkende ruïnes in Petra zo weer op een bruisende markt in de binnenstad bent.