Met Niels in het land is er eindelijk volop gelegenheid de toerist uit te hangen. Na een heerlijk relaxed dagje in Skopje (eindelijk Engelstalige kranten en tijdschriften!), besloten we de zondag te benutten om de omgeving van Kumanovo te verkennen. De reisgids meldde dat er een paar jaar geleden een Romeins amfitheater is opgegraven bij een dorpje dertig kilometer van Kumanovo; Klečevce*. Onze taxichauffeur wist niet precies waar we het over hadden, maar belde een vriend uit het dorp die hem een routebeschrijving gaf. Door het schitterende berglandschap reden we in het zonnetje, langs kuddes schapen, stokoude boerderijtjes, wijngaarden en lieflijk kabbelende beekjes.
Een paar kilometer buiten Kumanovo verlieten we al snel de geasfalteerde weg om via een zandweggetje, een nog kleiner zandweggetje en iets wat geen weg meer genoemd kan worden op een riviertje te stuiten. Aan de overkant lachte ons een zonnig terras vol uitgebreid lunchende mensen op, maar zonder een brug in zicht wisten we niet hoe dit paradijs te bereiken. Gelukkig werd ons verteld dat we een eind verderop konden parkeren bij een spoorbrug waarover het schijnbaar gemakkelijk was naar de overkant te lopen. Helaas zag deze brug uit de jaren ’60 er uit alsof hij sinds de bouw geen onderhoudsbeurt had gehad en was er naast het spoor en de spoorbalken niets om overheen te lopen. De militair in Niels kwam direct boven en hij huppelde in no-time vrolijk naar de overkant. De taxichauffeur en ik moesten echter een spontaan opkomende hoogtevrees en bijbehorende paniekaanvallen zien te overwinnen. Met de blik op oneindig gingen we de overtocht aan, zo’n tien meter onder ons het riviertje met fijn uitstekende rotsen en doornstruiken, balancerend over de onregelmatige balken. Maar hé, alles voor de ultieme toeristische ervaring!
* Bij deze loof ik een prijs uit aan degene die deze naam foutloos uit kan spreken. Het dient te klinken als Klétzevztsje. De winnaar kan het prijzenpakket bestaande uit een pot ajvar en een verrassingspakket met diverse ingemaakte groenten hier komen afhalen, of wachten tot 1 juni, dan kom ik het zelf langsbrengen.
2 opmerkingen:
Dat noem ik nog eens het land leren kennen! Zo zie je maar dat nog niet heel Europa is ontgonnen!
Mirjam
wat kun je toch mooi schrijven, zo beeldend, we lezen het met een glimlach op het gezicht.denk je wel een beetje om niels, dat die militairetrekjes niet uit de hand gaan lopen.
groeten klaas en diana
Een reactie posten