Na een hele drukke tijd had ik eindelijk weer tijd voor m'n scriptie, en om m'n studielust een broodnodige impuls te geven, zochten Maike en ik een inspirerende omgeving op; de Jordan University, een van de grootste universiteiten hier.
Hoewel de universiteit ook een stukje buiten de stad ligt, had het weinig overeenkomsten met het Zernikecomplex (voor niet-Groningers; extreem saaie omgeving/halve bouwput met grote gebouwen en vooral veel beton waar de beta-studenten zich noodgedwongen verzamelen); bij de ingang een uitgebreide keus aan snackbarren, tijdschriftenstands, kraslotenverkopers en zelfs een mannetje met vers fruit, echt wel een veel uitgebreider arsenaal dan de Albert Heijn to go. Na de ingang een brede laan waar hippe behoofddoekte meisjes in strakke spijkerbroeken flaneren, nagestaard door jongens in NOG strakkere spijkerbroeken. Groene bomen en pittoreske gebouwtjes... het was allemaal behoorlijk idyllisch.
Helaas viel de bibliotheek dan weer wat tegen. De internetcollectie beloofde tien bijzonder interessante titels voor mijn onderzoek, maar die gingen allen gepaard met een wel heel mysterieuze code om de locatie terug te vinden. De bibliothecaris heeft blijkbaar de licht sadistische hobby om ieder boek op een zo onlogisch geordend mogelijke manier op een plank te leggen. De ene keer vond ik het boek onder de naam van de schrijver op alfabetische volgorde, de andere keer op de (10-cijferige) code en vier van de tien boeken bleken helemaal spoorloos.
Toch was ik dolblij met mijn zes boeken, tot de uitdaging echter nog niet ten einde bleek. Op onze vraag of we een tijdelijk abonnement konden afsluiten, kregen we eerst enthousiaste reacties maar toen bleek dat we het ook ECHT wilden, werd het opeens een stuk ingewikkelder. Ik zal jullie de verschillende kantoren waar we zijn geweest besparen, maar uiteindelijk konden we allebei maar liefst twee boeken lenen, op de persoonlijke pas van de directrice.
Gelukkig maken de Jordaniers hun ongeorganiseerdheid goed met een zeer hoog ontwikkelde vriendelijkheid.
4 opmerkingen:
Een kruisbestuiving van de universiteiten Groningen en Amman zou wel eens vruchtbaar kunnen zijn
Zo ken ik er nog één... mijn huisgenote, die nu stage loopt in Hamburg, ontmoette daar iemand die er van overtuigd was dat wij in Jena (immers Oost-Duitsland) geen computerlokalen met internet enzo hebben...
Grappig dat ze hetzelfde systeem gebruiken als de bibliotheek van de Erasmus universiteit. Daar staan de journals ook op onduidelijke wijze gesorteerd.
Het idee van een kruisbestuiving vond ik zeer goed.Ik heb gisteren voor de eerste maal gechat met een jonge Jordaanse vrouw, die na de vakantie haar derde jaar Engels en Italiaans aan de universiteit zal volgen.
Haar niveau van Italiaans heeft mij zeer aangenaam verbaasd.
Een reactie posten