Omdat ik nog steeds gefrustreerd was over het feit dat ik niet naar m'n werk kan lopen maar elke keer een taxi moet nemen voor het kleine kippeneindje naar de ambassade, ging mijn Nederlandse hart sneller kloppen toen ik Downtown opeens een fietsenwinkel zag. Dit was de oplossing tegen mijn ochtendperikelen met chagrijnige taxichauffeurs of in de stromende regen staan wachten voor een lege weg! Dolgelukkig vertelde ik aan iedereen die het wilde horen dat ik een fiets ging kopen. Waar ik nogal wisselende reacties op kreeg:
- Mensen hier kopen nog liever een ezel dan een fiets
- Amman is op zeven bergen gebouwd hoor
- Good for you! But not for the traffic...
- WAT????!!!!!!!
Mohammad bood aan om met zijn auto m'n droomfiets op te halen, aangezien terugfietsen vanuit downtown inderdaad niet de meest plezierige optie is. Maar elke keer als ik vroeg wanneer we dan gingen, deed hij op z'n Jordaans wat vage beloftes die uiteindelijk toch niet bleken door te gaan. Dus toen ik toevallig weer Downtown was, kon ik de verleiding niet weerstaan om m'n nieuwe liefde te kopen; een schitterende rode mountainbike, genaamd 'cute sport' met achteruitkijkspiegels en verlichting, voor het luttele bedrag van 45 JD (bijna vijftig euro). Mohammad kwam me overdonderd ophalen, en gaf toe dat hij mijn fietsproject zo lang mogelijk probeerde uit te stellen 'omdat het winter is'.
Enfin, met een zonnetje op m'n hoofd fietste ik de hele week heerlijk zelf naar de ambassade. En ja, Amman barst van de bergen dus het was meteen een goede workout. En inderdaad, het medeverkeer keek wat raar op van zo'n blonde vrouw in pak op een fiets, maar tot gevaarlijke situaties kwam het niet (hoewel Reem zei dat dat waarschijnlijk kwam omdat ik niet achteromkeek naar de schade die de beduuste automobilisten bij elkaar aanrichtten). Tot donderdag, toen ik 's avonds wederom vrolijk richting huis fietste. Euforisch zoefde ik bergafwaarts de vallei in, maar toen ik aan de andere kant de berg weer op wilde fietsen voelde het al wat raar. En toen ik echt kracht moest zetten om boven te komen viel letterlijk de trapper van mijn fiets!
Tsja, er had misschien een belletje moeten gaan rinkelen toen de fietsenman zei dat het een Chinese fiets was.
Wordt hopelijk na reparatie vervolgd...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
hoihoi maaike,
wat een toffe site!!!!!! heb alles gelezen!!!! heeeeeeeeeel tof!!!!! hopelijk mogen wij nog vele fotootjes bekijken, zoveel meer zoveel beter!!!! en je hippe fiets??? fotootje????
groetjes
karin (uit mol van klaas en diana en niels)
Doet me heel erg denken aan dat verhaal van Theo v. A. die die motor liet bezorgen vanuit Rusland: voordat hij erop kon rijden moet hij hem eerst zelf alle schroefjes controleren! Wat is het verschil tussen China en Rusland?
stond een stukje in de telegraaf over de chinese fiets.nederlander gaat in pakistan fietsen, opknappen/verkopen die b.v.uit grachten van amsterdam gevist zijn. deze fietsen zijn n.l. van een betere kwaliteit dan de fietsen uit china.
dat je het maar weet!
groeten diana
Een reactie posten